نااطمینانی تقاضای پول در ایران

هدف این مطالعه شناسایی و برآورد تقاضای پول با تاکید بر نقش نااطمینانی در ایران است. در این راستا از داده های فصلی کشور طی سال های q41389– q11369 استفاده شده است. از مبانی نظری تابع تقاضای استاندارد که بر اساس آن تقاضای پول تابع میزان درآمد و هزینه فرصت پول است، به عنوان مبنای شناسایی مدل استفاده شده است و سپس با عنایت به اینکه طی دهه های گذشته تکانه های متعدی بر اقتصاد ایران وارد شده و نااطمینانی را برای تصمیم گیران اقتصادی افزایش داده است، در چارچوب مدل تقاضای پول، متغیر نااطمینانی در اقتصاد به مدل اضافه شده است. از تکنیک مدل سازیgarch برای برآورد و محاسبه شاخص نااطمینانی استفاده شده است و برای برآورد مدل تابع تقاضا پول از روش تخمین خودرگرسیون با وقفه های توزیعی (ardl) بهره گیری شده است. نتایج تخمین ها نشان می دهد که تولید ناخالص حقیقی و شاخص نااطمینانی بر تقاضای حقیقی پول تاثیر مثبت و معنی داری دارند در حالی که نرخ تورم بر تقاضای حقیقی پول تاثیر منفی و معنی داری دارد. مضافاً اینکه نتایج مدل های تخمین زده شده به تفکیک تقاضای پول حقیقی m1 و تقاضای نقدینگی حقیقی m2 مؤید این است که شاخص نااطمینانی موجب کاهش در تقاضای m1 و افزایش تقاضای m2 می شود.